Hayata gözlerimi açmamla olay yaratmam bir oldu. Tam 35 haftalıkken herkesi ayağa kaldırdım ve 2.480 gr-48 cm lik bir bebek olarak ilk nefesimi aldım :) Doğar doğmaz annem olacak kadına bakındım durdum ama kendisi baygınmış. Mecburen kendimi genç hemşirelerin ellerinde buldum.5 gün anacağımla ayrı kaldık. Gerçi 1 gün sonra beni emzirmek için yanıma geldi. Bir keresinde de yanında uzun boylu bir adamla geldi. Çok sevdim bu adamı. Babammış meğer :) Babam bazen herkesten gizli ziyaretlerime geldi. Ama aramızda sır olarak kalacak bu...
Odada benden başka bir sürü bebiş vardı. Çoğu benden daha küçüktü. Ben onlardan büyüktüm ama beni de o cam tüpün içinde uzun bir süre tuttular işte. Ne yapalım dünya böyle bir yer işte. Bazen kesin kurallar filan olmuyor. Alışıcaz artık. ooof daha çok işim var benim. Emekleyeceğim, diş çıkaracağım, yürüyeceğim, yemekleri annemin üstüne başına püskürteceğim, geceleri uyumayacağım, annemin gazımı çıkartması için her yolu deneteceğim, ağlayacağım durmadan ağlayacağım, gülücüklerimle etrafımda sempatik bebek imajı yaratacağım... Ooof of uyumam lazım. Çoook uyumam lazım.
uyu da büyü tatlişkom:)
YanıtlaSil